GWYL
Y GENI
Mae Robin yn
Frenin
(Ac Ann a Mair),
A Geraint yn Joseff
(A Siwsan yn Fair).
Ðyn bach o blastig)
Esgidiau di-lwch,
Tair coron o bapur
A choco yn drwch.
Pump oed ydi Geraint
A Robin yn dair
'Run oed (bron i'r diwrnod)
A'r ddol yn y gwair.
Mae engyl yn canu
(Pwy ðyr nad rhai gwir?)
A llwyfan y Festri
Yn Fethlehem dir.
Un seren drydanol
(Gwres mawr dan y lamp) :
Y coco yn rhedeg
A gwenu yn gamp
Mae Robin yn baglu
("Hei, watsia!" ei frawd),
Y goron yn disgyn,
Yn rhedeg ei rhawd
Dros ochor y llwyfan,
Tu arall i'r llen-
Lle nad oes ond t'wyllwch,
Heb sêr yn y nen.
Mae'r Brenin heb goron
A'r engyl yn fud,
A chysgu a chysgu
Wna'r ddol yn y crud.
"Ardderchog!" - y Llywydd -
"Cewch barti yn awr!"
A byrddau y festri
Bron sigo i'r llawr.
Mae Geraint yn llowcio
A Robin 'r un modd,
A'r engyl yn stwffio -
Mae pawb wrth ei fodd!
Adre'n gysglyd drwy yr oerwynt
("Ga i gysgu yn y gwair?")
Golchi'r coco, cau amrannau
A breuddwydio breuddwyd Mair.
(Cyhoeddwyd gyntaf yn Y Cymro, 23 Rhagfyr, 1965)