Yr Hwyl-long Fawr
Fe welais long un dydd o haf,
Ar las y don yn hwylio'n braf;
Ei hwyliau llawn oedd o bob lliw,
Ac ar y bwrdd y safai'r criw.
Wel dyna griw!
Pry copyn du, yn gapden del
A smygai bib tan ambarel;
Ac wrth y llyw fe chwyrnai'r mêt -
Hen chwilen werdd ynghwsg ar sêt.
Ar ben y mast, iâr-fach-yr-haf -
Yn gweiddi'n groch ei bod yn glaf.
Yn tynnu rhaff roedd malwen goch
A lindys main yn canu cloch.
A chan pob un roedd cot laes wen,
A chap a phig, a chlocsiau pren.
Fe ddaeth y llong o'r Felinheli
 llwyth o goed i dre Pwllheli;
Ac o'r fan hon, fe glywais sôn,
 llwyth o faip i Bentraeth, Môn.
Ble mae hi nawr,
Yr hwyl-long fawr,
Â'i chriw mor od?
Nid ar y dðr -
Mae hynny'n siwr -
Nac ar y lan.
Ond pan fo'r lloer
A'i olau'n oer
Yn lliwio'r nen,
Fe'i gwelwch hi
Yn hwylio'r lli
Sydd uwch ein pen -
Ar gwmwl du
A'r gwyntoedd cry'
Yn llenwi'r hwyl.
Os gwelwch hi -
A gwrando'n graff -
Efallai y clywch chi
Wichian rhaff -
A sðn y gloch
A gweiddi croch
Iâr-fach-yr-haf.